Ninda Nathi Raye

නින්ද නැති රැයේ සඳ කඳුළු මීදුමේ

හැංගිලා හඬන්නෙ ඇයිද ප්‍රථම ප්‍රේමයේ

තාරුකා දියේ ගිලේ නිල් එළිය නිවේ

වැහි බිංදු වැටේවී රෝස පෙති කඩා හැලේ

කිළිපොලා සැලී යමින් නොයිම් සීතලේ

තුරුළු වෙමි දෙනෙත් පියා ඔබගෙ උණුසුමේ

ජීවිතය ඉතින් අපේ සිහිනයක් නොවේ

හෙට උදේම අවදි වී යායුතුව තිබේ

රැය ගෙවේ සඳත් නිවේ දුරයි ජීවිතේ

ඉතින් අවසරයි මගේ පුංචි කුමරියේ

කටු වලට දෙතොල් තියා මලක් නැති ගසේ

සිඹිමි එකම හාදුවයි සොදුර ඒ මගේ