Dawasak Pela Nathi Hene

දවසක් පැල නැති ‍හේනේ

අකාල මහ වැහි වැස්සා

තුරුලේ හංගාගෙන මා

ඔබ‍ තෙමුනා අම්මේ

පායනතුරු හිටි පියවර

හිටියා ඔබ අම්මේ

නුවර වීදි යටකරගෙන

නින්දා වැහි වැගිරුනදා

බිරිඳකගේ සෙනෙහෙ ගියා

යෝධ ඇලේ නැම්මේ

ඔබෙ සෙනෙහස සුවඳ දිදී

දැනුනා මට අම්මේ

කොළඹ අහස කළුකරගෙන

මුහුදු හුළඟ හඬලනකොට ‍

ඔටුන්න බිම දා දුවගෙන

එන්නද එක පිම්මේ

මම එනතුරු ඉදිකඩ ළඟ

ඉන්නවාද අම්මේ