Ayyandiye Nuba Awidin

අයියන්ඩියේ නුඹ

ඇවිදින් ගිය දවසේ

ගිණි ඇවිලුනා කැනිමඬලට

අපෙ නිවසේ

එක පත අනා එකටම කෑ පෙර

දවසේ

මං අමතද නුඹ රජ වූ අද

දවසේ

අම්මා එක්ක දබරව පැද

ගිය වත්තේ

ලැම දා ගියා බත හිර වුනි

කුස ගින්නේ

දෑසේ කඳුළු වැහි පොද

ලෙස වෑහෙන්නේ

වී පෑලකට ඇයි උබ විරසක

වෙන්නේ

ඉරට සැපක්දෝ නියඟය

දළුලෑම

සඳට සැපක්දෝ ඝණ දුර

පීදීම

නුඹට සැපක්දෝ අපි තනිකර

යෑම

මහ පොළවකට නඩු හබ ඇයි

ගතු කීම