Araliya Landata Sanda

අරලිය ලන්දට සඳ පායන කොට

තුරුලිය මල් වට බඹරු බමන විට

සිය සිය සිය දහසට ඇඟිලි ගණිනා මට

ඔබ ගැන සිහිවෙනවා එතකොට

ගී පද ලියැවෙනවා

රඹවන් හේනේ කරල් පැසෙන කොට

අඹ මල් ගානේ ගිරව් හඬන විට

දොඹ තුරු මානේ සෙවන දකින මට

ඔබ ගැන සිහිවෙනවා එතකොට

සි ති විලි ඉගිලෙනවා

දඬු‍වැල් බෑ මී සුවඳ දැනෙන කොට

පඬුවන් අහසේ තරු පායන විට

හැඬුමට නොහැකිව දෙඇස වසන මට

ඔබ ගැන සිහි‍වෙනවාඑතකොට

සිහිනය උපදිනවා