Ahasa Usta Nega Giyata

අහස උසට නැග ගියාට

නැහැනේ අහසේ රැඳෙන්නේ

අහසේ මාලිගා තැනුවට

අපි පොළොවේ සිටින්නේ

ලඹ කැටයේ අත්වාරුව

බිත්ති දිගේ නගින්නේ

බිත්තිය ඉහලට යනකොට

අපි පොඩියට පෙනෙන්නේ

සිමෙන්ති කඳුලින් දියකර

සත් මහලයි තනන්නේ

පලංචියේ කිරි කිරියයි

අපේ දුකට හඩන්නේ